نیمه ی گمشده ی من ، چه کسی می تونه باشه
مثل روح تشنه ی من ، همیشه دیوونه باشه
کسی که هر کلامش ، طلوعی تازه باشه
غم و تنهایی ما ، به یک اندازه باشه
اون کسی که خواستن او ، با همه فرق داشته باشه
هر چی که از او بخونم ، شعر بی غمی نباشه
کسی که برای خوندن ، نشسته تو سینه ی من
نفس هاش هوای عشقه ، سکوتش صدای عشقه
اون که از نهایت عشق ، من و با اسمم بخونه
من و جزئی از وجودش ، یا خود خودش بدونه
اون که گم شده از آواز ، تا که من تنها بمونم
جاده ی جستجوهامو ، تا قیامت بکشونم
کسی که همیشه عاشق ، مثل من دیوونه باشه
تو دنیا اگه نباشه ، تو آینه می تونه باشه
کسی که هر کلامش ، طلوعی تازه باشه
غم و تنهایی ما ، به یک اندازه باشه
نظرات شما عزیزان: